Acute hyperventilatie

Als men plotsklaps frequenter en dieper ademhaalt dan normaliter het geval is, zal men hiervan een aantal hinderlijke gevolgen gaan ervaren. Deze vreemde wijze van ademhalen wordt gewoonlijk acute hyperventilatie genoemd. Het woord hyperventilatie duidt erop dat men door middel van de ademhaling niet precies genoeg ademhalingslucht ververst, maar in grote tegenstelling daartoe juist teveel. Deze toestand ontstaat als vanzelf. En wel onder omstandigheden dat men angstig en/of gespannen is. Maar door moedwillig minstens 60 seconden sneller en/of dieper dan normaal te gaan ademhalen, kan men de toestand van acute hyperventilatie ook bewust gaan opwekken.

Er zijn twee geheel van elkaar verschillende vormen van hyperventilatie. Het meest bekend is zonder twijfel de hierboven genoemde acute vorm van hyperventilatie. Hierbij is de hyperventilant in ademnood. De symptomen van acute hyperventilatie lijken zeer ernstig te zijn. Zelfs zo ernstig dat ze doen denken aan een hartaanval. Maar ook al zien de symptomen van deze aandoening er ernstig uit, toch gaat een aanval van acute hyperventilatie doorgaans vrij vlug over. Bij de minder bekende vorm van hyperventilatie spreekt men van 'chronische hyperventilatie', ofwel van latente hyperventilatie. De symptomen hiervan zijn veel minder duidelijk zichtbaar dan de acute vorm van hyperventilatie. Om die reden hebben mensen minder goed en minder snel in de gaten dat zij lijden aan deze vorm van hyperventilatie. Hoewel latente hyperventilatie dus minder bekend is dan acute hyperventilatie, komt zij wel veel meer voor dan de acute vorm van hyperventilatie. Door een grillerige manier van ademhalen, hebben dergelijke patiënten eigenlijk constant met de symptomen van hyperventilatie te maken. Maar dan wel in veel minder erge mate dan bij een acute aanval hiervan. Het duurt dan ook vaak lang voordat men er achter komt dat men aan deze aandoening van hyperventilatie lijdt. Als patiënt voelt men wel dat men met gezondheidsklachten te maken heeft, maar deze kunnen dan moeilijk (of niet) met een bepaalde, wel omschreven, kwaal worden gelinkt. Heeft men echter uiteindelijk wel in de gaten gekregen dat men lijdt aan de gevolgen van chronische hyperventilatie, dan zou men ademhalingsoefeningen moeten doen. Klik daarvoor op de volgende link.

Wanneer men ergens een hyperventilant ziet zitten, ofwel ziet liggen, dan zou men die persoon goed kunnen helpen door hem/haar bemoedigend toe te gaan spreken. Tenminste voorzover die persoon nog bij kennis is. De spanning welke die persoon ervaart en die aanleiding is tot de overdreven wijze van ademhalen, zal dan enigszins kunnen verminderen. Is het slachtoffer niet bekend met hyperventilatie, maar denkt men wel dat hij/zij er op dat moment last van heeft, leg dan het slachtoffer uit wat het is en wat er gebeurt. Op die manier kan men het slachtoffer geruststellen. Leg ook uit dat het niet schadelijk is voor de verdere gezondheid van hem (of van haar) en dat de symptomen zullen verdwijnen als de ademhaling weer eenmaal normaal is. Mocht men denken dat mensen die zijn gaan hyperventileren door een flauwte niet meer aanspreekbaar zouden zijn, dan zal allicht blijken dat men daar geen gelijk aan heeft. De reden daarvoor is dat hyperventilatie een angstreactie is. En het lichaam van de hyperventilant als gevolg van die angstreactie veel adrenaline is gaan aanmaken. Door het hormoon adrenaline zorgt het lichaam van de hyperventilant er zelf doorgaans wel voor dat het wakker blijft en dat het daarenboven ook voldoende alert blijft.

Hoewel acute hyperventilatie op zich dus niet gevaarlijk is voor het lichaam van de betreffende hyperventilant, is er voor hem/haar wel het gevaar voor het maken van een lelijke val. Daar zal men als toeschouwer dus wel op bedacht moeten zijn. Een ander gevaar voor de hyperventilant schuilt in het risico dat men als toeschouwer de situatie verkeerd inschat. Wat men interpreteert als een aanval van hyperventilatie, kan immers ook best weleens een aanval van epilepsie zijn. Is er bij de vermeende hyperventilant duidelijk sprake is van een insult en lijkt het slachtoffer in de eventueel erbij optredende aanval van bewusteloosheid te blijven hangen, zorg er dan voor dat het noodnummer: 1-1-2 wordt gebeld en dat degene die dat doet de telefoon op de luidsprekerstand zet.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.